Według hinduskiej mitologii demon nazwany Mahishasur, zdobył przychylność Śiwy po długiej i ciężkiej pokucie . Bog Śiva, pod wrażeniem jego pobożności, pobłogosławił go, i powiedział, że żaden człowiek ani władca nie będzie mógł go zabić, oraz że zginąć może tylko ręki kobiety. Mahishasur był bardzo zadowolony z tego dobrodziejstwa- uważał, że nawet kobieta nigdy nie będzie go mogła pokonać.
Arogancki Mahishasur rozpoczął więc rządy terroru nad wszechświatem i osób zginęło. Demon  zaatakował nawet siedzibę bogów i podbił ją  i ogłosił się jej władcą.

Po porażce i upokorzeniu z rąk Mahishasura, bogowie schronili pod opieką Brahmy, który zabrał ich do Śiwy i Wisznu. Jedynym rozwiązaniem jakie im pozostało było stworzenie kobiety, która posiadałaby najwyższą siłę do walki i która zdolna bedzie pokonać Mahishasur. Czysta energia buchał od Brahmy, Wisznu i Śiwy - gdy święta trójca  tworzyła czystą energię Boskości, wszystko koncentrując  się na postać bogini Durgi.

Jej twarz odbijała światło Śiwy miała dziesięć ramion od Wisznu, nogi były od  Brahmy, warkocze powstały od światła Yama, boga śmierci i dwie piersi powstały od boga Somanath, boga Księżyca , talia od światła Indra, króla bogów, nogi i uda od światła Varun, boga mórz i biodra od boga Bhoodev (Ziemia), palce od światła Surya (Sun Boga), palce dłoni z świetle Vasus, dzieci bogini rzeki Ganges i nos od światła Kuber, opiekun bogactwa Bogów. Jej zęby zostały utworzone od boga Prajapati, pana stworzeń, potrójne oczay urodziły się ze związku z Agni, bogiem ognia, brwi z dwóch Sandhyas,  wschodu i zachodu słońca, uszy od światła z Vayu, boga wiatru. Z energii tych bogów, jak również z wielu innych bogów, powstała bogini Durga.



Bogowie obdarzyli boginię własną broni i innymi boskimi przedmiotami, które miały  pomóc jej w walce z demonem, Mahishasurem. Pan Śiwa dał jej trójząb podczas Wisznu dał jej ćakram. Varuna, dał jej muszlę i linę, a Agni dał jej włócznię. Od Vayu otrzymała strzały. Indra, dał jej piorun a darem  od jego białoskórego  słonia Airavata był dzwoneczek. Od Yama, otrzymała miecz i tarczę i od Vishwakarma, topór i zbroja. Bóg gór Himavat obdarzony ją klejnotami i lwa (tygrysa) na którym mogła jeździć. Durga otrzymała także wiele innych cennych i magicznych przedmiotów, nową odzież i girlandę z nieśmiertelnych lotosów na głowie i piersi.

Piękna Durga, ozdobiona klejnotami, w złotej zbroi, wyposażona w straszliwą broń bogów, była gotowa do podjęcia zaciętej i okrutnej walki z Mahishasurem. Demon i jego sojusznicy wiedzieli że zwróilili uwagę ponieważ moc Durgi spłynęła właśnie z nieba.  Choć pewni swojej władzy i kontroli w niebie, demony nie mogły nie przejąć się.

Gdy  armie demona zostały powalony przez Durgę, stało się oczywiste, że nie jest tak bezpieczny w niebie, jak mu się wydawało. Żaden demon nie mógł z nią walczyć i wygrać. Jej oddech by wspierał jej armię - przywracając do życia wszystkich żołnierzy, którzy polegli.

Demony były w chaosie i  łatwo  było je pokonać i pojmać. Mahishasura był zszokowany i rozwścieczony  katastrofalnymi wydarzeniami na polu bitwy. Przyjął  postać demonicznego bawoła i ruszył z atakiem na boskich żołnierzy Durgi przeszywając ich rogami i biczując ogonem. Lew Durgi rzucił się na demona i powalił go w walce. Wtedy Durga zarzuciła mu linę na szyję.

Mahishasur  przyjął postać lwa, a gdy Durga powaliła lwa, Mahishasura zmienił się w  człowieka,natychmiast stanął twarzą w twarz z salwą strzał wystrzelonych przez Durgę.  Demon uciekł jeszcze raz, a następnie po przybrał postać ogromnego słonia, który poobijał  lwa Durgi kłami. Mieczem Durga porąbała jego kły na kawałki. 

Demon ponownie zmienił się w dzikiwego bawoła. ukrył się w górach skad ciskał przy pomocy swoich rogów kamienie w Durgę. Durga napiła się boski nektaru, daru od  Kubera. Potem rzuciła się na Mahishasura, spychając go lewą nogą na ziemię. Jedną ręką chwyciła jego głowę , przebiła go swym ostrym trójzębem  drugą rękę, a każda kolejna dłoń dzierżyła miecz którym go zabiła  W końcu padł martwy, a rozproszone resztki jego armii niegdyś niezwyciężonej uciekly w popłochu.